Onlangs kreeg een groot bouwbedrijf uit de Antwerpse Kempen een controle op de werf, het ging om een spontane controle uitgevoerd door de FOD. We spraken met de bevoegde preventieadviseur van dit bedrijf en stelden hem enkele vragen in kader van de controle.

Wat is uw functie binnen de onderneming?

Ikzelf ben Preventieadviseur niveau 2 binnen het bedrijf. Naast mijn functie als preventieadviseur hou ik mezelf ook bezig met de boekhouding binnen het bedrijf en ik verzorg ook de na-service.

Wat zijn uw taken als preventieadviseur binnen het bedrijf?

Ik hou mij hoofdzakelijk bezig met werfbezoeken en werfcoördinatie. Ik vind het belangrijk om alles goed op te volgen. Ook de administratieve kant van het preventiebeleid neem ik op mij, waaronder opmaken van risicoanalyses allerhande, opmaken van indienststellingsverslagen en het opstarten van een arbeidsongevallen onderzoek.

In welke sector zijn jullie actief?

Wij zijn actief in de bouwsector, wij bouwen sleutel op de deur woningen en doen allerhande renovaties. We plaatsen dus niet enkel de ruwbouw maar voorzien ook de volledige afwerking. In ons atelier maken we keukens, maatkasten, dressings, etc.

U heeft onlangs een controle gehad van de Federale overheidsdienst. Kan u mij schetsen hoe dit verlopen is?

We waren in het centrum van Halle-Zoersel aan het werk toen de inspectrice aan onze werf stopte. Aan de hand van een checklist heeft de bevoegde inspectrice de werf overlopen. Op het eerste zicht bleek alles in orde te zijn, tot we het verslag kregen. Er werden enkele opmerkingen gemaakt over de stelling die we gebruikten, hier hebben we de nodige aanpassingen aan moeten doen. In het verslag van de inspectrice stond ook dat ons ‘plan van aanpak’ rond COVID 19 niet volledig was. Hier werd als voorbeeld aangehaald dat elke werknemer zijn persoonlijk werkgerief moest krijgen, maar dit is onmogelijk te organiseren. We moesten op elke werf persoonlijke instructies voorzien voor de werknemers, hierin staat vermeld dat ofwel elke werknemer zijn eigen werkgerief moet gebruiken of dat we na elk gebruik van een arbeidsmiddel, dit moesten ontsmetten. Ik moet u niet vertellen dat dit heel veel tijd in beslag neemt en heel moeilijk te organiseren is.

Wat was de aanleiding van deze controle?

Ik vermoed dat de inspectrice gestopt is aan onze werf na het zien van de bouwkraan. In het centrum Vosselaar hebben we ook een bezoek gehad. Net toen we aan het laden en het lossen waren kwam er een inspectrice vertellen dat we regels rond social distancing niet respecteerden en dat ze onze werf kon stilleggen, uiteindelijk heeft ze dit niet gedaan omdat ze zag dat er voor de rest al veel zaken in orde waren op gebied van arbeidsveiligheid. Wel gaf ze de opmerking dat we onze helm ten allen tijde moesten dragen.

Wat kunnen volgens u de mogelijke gevolgen zijn?

De mogelijke gevolgen zijn moeilijk te voorspellen, desalniettemin zijn de inspecteurs in de mogelijkheid om de werf stil te leggen en/of boetes uit te schrijven. Boetes beginnen bij 1.500 EUR, deze minimum boete kan oplopen met bedragen tussen 400 EUR – 4.000 EUR per persoon dat op dat moment in overtreding is op de werf. Ook kunnen de werknemers op dat moment een GAS boete krijgen van 250 EUR. Dit is voor vele bedrijven een financiële ramp.

Heeft de inspecteur ter plaatse een uitspraak gedaan over de mogelijke boetes en/of gevolgen?

Bij ons ter plaatse heeft de inspectrice gezegd dat ze de werf kon stilleggen. Aangezien wij een groot bouwbedrijf zijn, hebben we het geluk gehad dat er al heel wat zaken in orde waren wat heeft geleid tot een waarschuwing. Dit had ook anders kunnen aflopen…

Zijn er andere instanties u komen ondersteunen? (externe dienst bijvoorbeeld?)

Neen, er is niemand die ons proactief heeft gecontacteerd om samen naar een oplossing te zoeken. We krijgen heel veel informatie langs verschillende kanalen, vaak onder de vorm van nieuwsbrieven. Uiteraard moet er met die informatie iets gedaan worden en dat is voor vele bedrijven een hele uitdaging. Op een telefoontje na van onze externe dienst hebben we op niet veel communicatie of hulp kunnen rekenen. Ik heb gemerkt dat er vaak reactief gewerkt wordt door andere instanties en dat er weinig pro activiteit is.

Was u op de hoogte van de wettelijke verplichtingen rond COVID 19?

Ik heb hier vooral zelfstudie rond gedaan. Het is mijn taak als preventieadviseur om dit allemaal op te volgen. Ik heb zelf het ministerieel besluit gelezen en de persconferenties gevolgd alsook heb ik enkele webinars gevolgd om mezelf zo goed mogelijk te informeren. Zo een ministerieel besluit leest heel moeilijk dus ik kan me voorstellen dat dit niet voor iedereen is weggelegd. Ministeriële besluiten komen heel vaak te laat ter beschikking waardoor de bedrijven te weinig tijd hebben om de nodige maatregelen te nemen. Ikzelf heb zo snel als mogelijk proberen handelen en samen met het bestuur de koppen bij elkaar gestoken om ervoor te zorgen dat we zo goed als mogelijk in orde waren maar gemakkelijk was dit zeker niet.

Kan u enkele tips meegeven aan bedrijven om ervoor te zorgen dat zij niet in dezelfde situatie terechtkomen?

Ja zeker, een tip die ik zeker wil meegeven is dat je best één persoon kan aanstellen als verantwoordelijke (COVID19). Dit is niet iets dat je snel in orde maakt.

Kort opvolgen en controleren of de maatregelen genomen worden (werven, toonzaal, kantooromgeving,…) is super belangrijk.

Steek er vooral voldoende tijd en energie in. Het is belangrijk dat de maatregelen toegepast blijven worden, we kunnen ons geen laksheid veroorloven. Ikzelf ben hier zéér streng in, maar ik merk bij collega ondernemers dat na een 3-tal weken de maatregelen al beginnen te versoepelen.

Externe hulp inschakelen kan belangrijk zijn. Het is tenslotte voor mij allemaal nieuw geweest en alle hulp was welkom.

De laatste tip is: Zet alles op papier, je moet zoveel mogelijk kunnen aantonen dat je de nodige maatregelen neemt. Laat werknemers zaken aftekenen voor ontvangst (PBM’S, instructies,…)

Dit heeft zich nu allemaal voorgedaan, hoe gaan jullie hier naar handelen?

We starten deze zomer hoogst waarschijnlijk met het zetten van een nieuw gebouw. We zullen hier structureel gezien rekening moeten houden met een eventuele nieuwe pandemie. We gaan de nodige voorzieningen treffen voor telewerk alsook voor de mensen die toch op kantoor moeten werken. Op deze manier kunnen we ons snel aanpassen als er nog eens een pandemie uitbreekt.

Is het voor jullie de eerste keer dat er een controle geweest is?

Neen, in het verleden hebben nog al controles gehad. We merken dat we elke 2 jaar minstens 1x een controle krijgen. We hebben wel de indruk dat er frequenter gecontroleerd wordt.

Is er volgens u meer nood aan duidelijke informatie en ondersteuning voor de KMO’s?

Ja, mij lijkt het handig dat er duidelijk gecommuniceerd wordt wat er verwacht wordt. Het zou gemakkelijk zijn dat we aan de hand van een checklist, die de inspecteurs gebruiken als ze op de werf komen, onze eigen lessen kunnen trekken. Enkel op deze manier kunnen we zo goed mogelijk rekening houden met de wetgeving en ons zo goed mogelijk in regel stellen. Dit resulteert automatisch ook in veiliger werken.

Ik vraag me enkel af hoe kleinere bedrijven dit aanpakken, ik kan me niet voorstellen dat bij bedrijven waar minder dan 20 werknemers werken dit allemaal in orde is. Bij deze bedrijven is de zaakvoerder ook preventieadviseur. Als ze heel het preventiebeleid erbij moeten nemen dan kan ik me voorstellen dat dit snel aan de kant geschoven wordt, met alle gevolgen van dien natuurlijk.

Kort samengevat, informatie is er genoeg te vinden maar deze informatie omzetten in de praktijk is een voltijdse bezigheid waar vele zaakvoerders hulp in kunnen gebruiken.

Oscare is een non-profitorganisatie die met kennis van zaken en met begeestering aan de slag gaat met slachtoffers van brandwonden of andere littekens. Directeur Koen Maertens is stellig: met de juiste ondersteuning is iemand die getekend is door het leven, niet getekend voor het leven. Met Oscare trekt hij de kaart van ondersteuning, opleidingen en preventie.
Om dat doel te bereiken, rekent Oscare op partners, die investeren met centen én met menselijk kapitaal. De vonk van Koens betoog sloeg over op BestSiteStory: we zijn maar wat graag  partner van Oscare en hopen via dit kanaal deze onmisbare organisatie de wind in de zeilen te geven.

Betrokken partners in een ‘vurige’ relatie.

De locatie voor ons gesprek was hoogst origineel. We zagen elkaar op Bengelpop in Balen, een fantastisch festival voor kinderen van het eerste en het tweede leerjaar. Uiteraard kon het jonge volkje zich ongeremd amuseren, maar het bleek ook de geknipte gelegenheid om hen te informeren en te sensibiliseren. De mensen van Oscare werden hierin bijgestaan door een dozijn dynamische werknemers van PreBeCo, een partner die niet alleen cheques wil tekenen maar waarop Oscare ook echt kan rekenen. Met twee van hen kneep ik er even tussenuit voor een gesprek zonder oorverdovend kindergeluid: het werd een boeiende babbel met Koen van Oscare en Steven van PreBeCo.

Koen: “Oscare is heel kleinschalig begonnen met de zorg en nabehandeling van mensen met brandwonden. Op die manier bouwden we een expertise op waarmee we een bredere groep zorgbehoevenden letterlijk en figuurlijk in de watten konden leggen. Op tien jaar tijd is onze actieradius verviervoudigd en kunnen we voor een steeds grotere groep mensen hét verschil maken. Uiteraard kost dat veel geld. In die optiek zijn we permanent op zoek naar partners, die niet alleen hun portefeuille maar ook hun hart laten spreken. We proberen dus echt in zee te gaan met passionele partners, niet met bedrijven die zich laten verleiden tot een verstandshuwelijk. In een ideaal scenario kunnen de twee partners zich inhoudelijk met elkaar identificeren en is er ook persoonlijke betrokkenheid. Ons partnerschap met PreBeCo kan gelden als schitterend schoolvoorbeeld: onze relatie is even duurzaam als dynamisch.”
Steven: “Wij begeleiden kmo’s op het gebied van veiligheid en welzijn en zorgen voor preventie, begeleiding en consultancy. Brandpreventie is onderdeel van dat pakket, en in dat kader leerden we de mensen van Oscare en de organisatie erachter kennen. De vonk sloeg meteen over en de match groeide spontaan. Tussen de honderden goede doelen voelde de keuze voor Oscare organisch en juist. Samenwerken met Oscare is dynamisch tweerichtingsverkeer: het is meer dan financieel steunen en gaat ook over inhoudelijk en organisatorisch ondersteunen.”

Koen: “De aanwezigheid van de mensen van PreBeCo op dit festival en op Pennenzakkenrock kan gelden als ideale illustratie. Twee dagen lang is het kantoor van PreBeCo gesloten en tekent de ganse équipe voor Oscare present, om  -letterlijk- levensbelangrijke contacten met de jonge generatie te leggen. Dergelijke samenwerking is een win-win: voor ons is het veel makkelijker om experts te ‘briefen’ en in te schakelen en Steven en zijn collega’s kunnen hun voeling met een specifiek publiek optimaliseren.
In het kader van preventie zijn jongeren een bijzonder belangrijke doelgroep: jong geleerd is immers oud gedaan. Als jongeren brandveilig leven als de norm gaan beschouwen, wordt een dergelijk leven ook echt normaal. Door hen te informeren kunnen zij hopelijk hun ouders sensibiliseren: onrechtstreekse informatie blijkt een succesvolle strategie voor activatie.”

Verrijkend, in de figuurlijke betekenis van het woord

Steven: “Dagen als vandaag zijn bijzonder verrijkend. En dan heb ik het niet over een eventuele return on investment. Dat is misschien het unieke aan een partnership met Oscare: je rekent in mensenlevens, niet in euro’s. In plaats van een eenmalige gift opteren we  bewust voor een blijvende shift. Door hier van de partij te zijn, zien we de mensen van Oscare ‘live’ in actie. De drive en de expertise waarmee zij te werk gaan, vergroot de goesting om een stevige steen bij te dragen. Door steun te geven, veranderen we menig leven! Een absolute transparantie is een sterkhouder van onze alliantie: we zien het resultaat van onze hulp en dat menselijke ‘rendement’ rechtvaardigt elke cent.”

Eerst getater, de rest komt later: preventie is de essentie

Er is nog heel veel werk aan de winkel, daarover zijn Steven en Koen het eens.
België scoort bijzonder slecht op het vlak van woningbranden: zo hebben we in verhouding drie keer meer dodelijke slachtoffers dan onze noorderburen.
De sensibilisering van jongeren is één zaak, maar het opvoeden van de huidige volwassenen is een nog veel grotere taak. Daarvoor zijn veel centen nodig en ook en vooral: veel ambassadeurs. Mensen die met kennis van zaken en overtuiging ijveren voor een brandveiligere samenleving. Door te praten: over vuur én met vuur!

BRON: BestSiteStory

Een Franse arbeider die het slachtoffer was van een zeer ernstig arbeidsongeval waardoor hij blind werd en verminkt raakte, ontvangt na een gerechtelijke procedure van twaalf jaar een schadevergoeding van 2,7 miljoen euro. Zijn advocaat spande een proces aan tegen het bedrijf waar de arbeider op het ogenblik van het ongeval aan het werk was.

Het ongeval
In de zomer van 2006 werd een 32-jarige arbeider het slachtoffer van een ernstig arbeidsongeval waardoor hij blind werd en verminkt raakte. Tijdens het werken aan waterleidingen onder hoge druk in een bedrijf in de Franse regio Bourgogne, merkte hij een lek op. Toen hij naar de installatie toeliep, ontplofte die. Ten gevolge van die ontploffing, werd hij volledig blind. Hij liep ook verschillende breuken op, evenals ernstige verwondingen in het gezicht, waarvan een deel werd weggerukt. Hij onderging verschillende chirurgische ingrepen. De functionele gevolgen zijn ernstig.

Derde partij aangeklaagd
De zaak kon voor de correctionele rechtbank gebracht worden, aangezien niet de werkgever, maar een derde partij werd aangeklaagd. Indien de werkgever van de arbeider verantwoordelijk was geweest voor het ongeval, dan zou de zaak enkel door de Franse Tribunal des Affaires de Sécurité sociale beslecht kunnen worden. Maar op de dag van de feiten had zijn werkgever uit Lotharingen hem naar een bedrijf in Bourgogne gestuurd. De advocaat spande een proces aan tegen dat bedrijf omdat het de veiligheidsmaatregelen niet zou hebben meegedeeld.

Voor de correctionele rechtbank
De advocaat wou de zaak voor de correctionele rechtbank behandeld zien, aangezien de Tribunal des Affaires de Sécurité sociale vaak lagere schadevergoedingen toekent omdat het slachtoffer een uitkering krijgt ter compensatie van zijn inkomstenverlies (door zijn handicap kan hij het werk niet hervatten). Maar deze uitkering houdt geen rekening met de vele kosten die niet door de sociale zekerheid worden terugbetaald (zoals de aanpassing van zijn woning aan zijn handicap).

En wat als dit in België was gebeurd?
Op het vlak van de sociale zekerheid – de compensatieregelingen m.b.t. arbeidsongevallen maken deel uit van ons socialezekerheidsstelsel – vertonen Frankrijk en België erg veel gelijkenissen. Bij een arbeidsongeval vergoedt het systeem van sociale zekerheid de slachtoffers. Het enige verschil is dat in België private verzekeraars (onder de voogdij van Fedris) zorgen voor de uitbetalingen, terwijl dit in Frankrijk een overheidsinstantie is.

De uitbetalingen aan het slachtoffer van een arbeidsongeval staan los van de schuldvraag. Daarom komen sommige schadeposten niet in aanmerking voor een vergoeding (onder meer kan geen ‘morele’ schadevergoeding worden geëist). In het bovenstaande geval hebben de vreselijke kwetsuren van het slachtoffer echter zonder enige twijfel een zware aanslag betekend op zijn levenskwaliteit.

Er is wel een uitzondering, zowel in Frankrijk als in België: wanneer de aansprakelijkheid voor het arbeidsongeval (de ‘schuld’) kan bewezen worden ten aanzien van iemand vreemd aan de onderneming. In dit geval kan de arbeidsongevallenverzekeraar deze kosten terugvorderen via aansprakelijkheidsregelingen en vergoedingen eisen voor morele, esthetische en materiële schade.
Om terug te komen op het bovenstaande geval: de afgedwongen schadevergoeding, die ruim boven de wettelijk vastgelegde modaliteiten lag, zou in ons land wellicht ook kunnen gegeven geweest zijn in een gelijkaardige context.

Bron: bienpublic.com, Prevent